Doet het er toe ?
Er zijn goede waterverdunbare verven en er zijn er die de naam verf amper verdienen. En dat ligt niet eens aan de hoeveelheid water maar aan het bindmiddel en het kleurpigment.
Water of solvent of… geen van beide.
Er bestaat een bindmiddel dat uit zichzelf de ideale viscositeit heeft zonder verdunning, Ook met een bijzonder hoge pigment load. Een haarfijn laagje volstaat voor een volledige kleurdekking, met de 2de en eventueel 3de laag kun je de glansgraad ophogen.
Er moet geen druppel uit verdampen, dus het rendement is ongeëvenaard – dekking van meer dan 15 m2/L tot soms 20 m2/L is realistisch ! Je hoort steeds vaker over high solid verven (met minder vloeistof die moet verdampen), welnu deze is full solid.
Lijnolieverf bestaat nochtans al eeuwen. Zonder lijnolieverf geen Lam Gods, geen Rubens, geen Ensor en geen Versailles,
Lijnolieverf is in het naoorlogse Europa verdrongen door alkydverven. Omdat dat gemakkelijker produceert. Later wilden we er niet meer aan herinnerd worden. Omdat er lood in zat, omdat er stinkende terpentijn in moet, omdat het een lastige verf is. Allemaal vooroordelen die lijnolieverf trouwens deelde met alkydverven, maar vooroordelen die al lang achterhaald zijn.
In Zweden en Finland is de traditie van de lijnolieverf bewaard gebleven, heropgewaardeerd en verfijnd. Het is nog steeds een wat ambachtelijke productie met de belangrijkste grondstof (lijnolie) die afkomstig is van lokale teelt. Een superieure verf, modern en ecologisch heel relevant, met een lange geschiedenis.